Guape Tom of
‘knappe Tom’:
Die bijnaam kreeg ik als jonge gast
van collega’s in Spanje.
Een onschuldig mopje of gewoon de waarheid: daar spreek ik mij niet over uit. Maar het was wel daar, in Valencia, dat ik mijn eerste camera kocht. Ik dacht er toen al lang over na, en van zodra ik ‘m eindelijk had, was ik vertrokken. Fotografie Guapetom was een feit. Gracias por el nombre, muchachos!
Via mijn muzikale vrienden stond ik al snel front row als concertfotograaf. Heel handig om mijn technische skills – en mijn playlists – uit te breiden, maar ik miste een persoonlijke touch.
Die vond ik in portretfotografie, huwelijksfotografie en familiefotografie. Ik vertrok niet alleen met een volle SD-kaart, maar ook met nieuwe vrienden. Sommige van mijn beste vrienden heb ik zelfs ontmoet als klanten. So yes, I get personal.
Tegelijkertijd groeide mijn passie voor analoge fotografie. Al mijn eigen materiaal schiet ik op rolletjes. Ik ontwikkel en scan ze ook zelf in mijn Guapelab. Zo houd ik de volledige controle over het proces. Sta je voor mijn lens? Verwacht je dan hier en daar ook maar aan een traag analoog shot tussen de snelle digitale clicks door.
Mijn grootste inspiratiebron is mijn dochter, die gelukkig erg fotogeniek is. Sinds ik vader ben geworden, weet ik precies wat voor fotograaf ik ben: eentje die dicht bij zijn onderwerpen mag komen om tederheid, deugnieterij en connectie vast te leggen. Want een hart dat vol is, pakt zoveel beter op camera.
Voilà, da’s mijn verhaal. Nu dat van jou nog.